16 اکتبر 2023- بزرگسالان مبتلا به دیابت که توانایی مالی تهیه ی غذا را ندارند، بیش از دو برابر بیشتر در معرض خطر هیپوگلایسمی شدید قرار دارند.

در اولین تحقیق در نوع خود، دکتر الکساندریا راتزکی لیوینگ، استاد گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی و همکارانش در دانشکده پزشکی Schulich، نشان دادند که هیپوگلایسمی شدید در افراد تحت درمان با انسولین یا داروهای تحریک کننده ی ترشح‌ انسولین که وعده های غذایی خود را کاهش داده یا حذف کرده اند، 2.3 برابر بیشتر از افرادی است که در معرض ناامنی غذایی قرار نداشتند.

نتایج حاصل از مطالعه ی iNPHORM در سراسر ایالات متحده، هفته گذشته توسط Ratzki-Leewing در نشست سالانه انجمن اروپایی برای مطالعه دیابت (EASD) در هامبورگ، آلمان ارائه شد.

هیپوگلایسمی شدید، زمانی رخ می دهد که سطح قند خون فرد به حدی کاهش یابد که سبب از دست دادن هوشیاری، تشنج، کما و در موارد نادر مرگ شود. هیپوگلایسمی شدید توسط انجمن دیابت آمریکا به عنوان سطح 3 افت قند خون تعریف شده است که برای بهبودی نیاز به کمک حرفه ای یا غیرحرفه ای دارد.

دکتر Ratzki-Leewing، گفت: در حالی که ناامنی غذایی بر سلامتی تأثیر می گذارد، تأثیر آن بر هیپوگلایسمی سطح 3 در ایالات متحده غیرمعمول است. برای سنجش تأثیر ناامنی غذایی، محققان پاسخ به یک سؤال از نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه را اقتباس کردند: آیا در 12 ماه گذشته به دلیل نداشتن پول کافی برای تهیه ی غذا، اندازه وعده‌های غذایی خود را کاهش داده‌اید یا وعده‌های غذایی خود را حذف کرده‌اید؟ داده ها با استفاده از نظرسنجی های توزیع شده از بهار 2020 و بیش از 12 ماه متوالی جمع آوری شد. افرادی که پاسخ آنها مورد بررسی قرار گرفت، شرکت‌کنندگان تحت درمان با انسولین و/یا داوهای تحریک کننده ی ترشح انسولین بودند. آنها به طور متوسط 51 سال سن داشتند و میانگین طول مدت دیابت آنها 12 سال بود.

او گفت: ما دریافتیم که ناامنی غذایی در میان این جمعیت در ایالات متحده شایع است و میزان هیپوگلایسمی شدید را بیش از دو برابر افزایش می دهد. حتی در کانادا، از هر پنج نفر یک نفر دچار ناامنی غذایی است. داده هایی که ما از ایالات متحده داریم می تواند در اینجا نیز ترجمه شود، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

دکتر راتزکی لیوینگ گفت: با افزایش مداوم هزینه های زندگی، این نتایج برای سلامت کوتاه مدت و بلندمدت مبتلایان به دیابت، هشدار دهنده است.

هیپوگلایسمی شدید نه تنها باعث علائم حاد خطرناک می شود، بلکه می تواند زمینه را برای آسیب های عصبی و قلبی طولانی مدت فراهم کند که منجر به مرگ زودرس می شود، و این رویدادها با کاهش بیشتر رفاه عاطفی و اجتماعی مرتبط هستند.

دکتر راتزکی لیوینگ گفت: تأثیر همه گیری بر نتایج مشخص نیست، اما حداقل ما می دانیم که ناامنی غذایی می تواند تأثیر ماندگاری بر نرخ هیپوگلایسمی شدید حتی پس از همه گیری داشته باشد.

دکتر Ratzki-Leewing، خواستار تحقیقات بیشتر در مورد این موضوعات برای درک بهتر تأثیر ناامنی غذایی بر سلامت جمعیت شد و گفت: در نهایت، چنین بینشی برای ارائه مراقبت‌های عادلانه، قطعاً در زمینه هیپوگلایسمی و دیابت، اما به‌طور گسترده‌تر، ضروری است.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2023-10-food-insecurity-severe-hypoglycemia-diabetic.html